Contril to lek w postaci syropu o smaku wiśniowym. Przeznaczony jest do objawowego leczenia suchego, nieproduktywnego kaszlu u dzieci powyżej drugiego roku życia i dorosłych.
Opis:
Contril to lek w postaci syropu o smaku wiśniowym. Przeznaczony jest do objawowego leczenia suchego, nieproduktywnego kaszlu u dzieci powyżej drugiego roku życia i dorosłych.
Skład:
Substancją czynną leku jest Levodropropizinum.
10 ml syropu zawiera: 60 mg lewodropropizyny.
Substancje pomocnicze: sacharoza, metylu parahydroksybenzoesan (E 218), propylu parahydroksybenzoesan (E 216), kwas cytrynowy jednowodny, aromat wiśniowy 0527477 (zawiera m.in. glikol propylenowy), sodu wodorotlenek, roztwór 10%; kwas cytrynowy jednowodny, roztwór 10%, woda oczyszczona.
Dawkowanie:
Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Syrop Contril należy przyjmować 3 razy na dobę w odstępach przynajmniej 6 godzin. Lek należy przyjmować między posiłkami.
Leku nie należy stosować dłużej niż 7 dni bez konsultacji z lekarzem.
Działanie:
Contril zawiera lewodropropizynę, która działa przeciwkaszlowo i znosi skurcz oskrzeli.
Wskazania:
Objawowe leczenie nieproduktywnego kaszlu.
Przeciwwskazania:
Nie należy stosować leku Contril w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników. Leku nie należy stosować w okresie ciąży i karmienia piersią oraz u osób z obfitą wydzieliną oskrzelową i zaburzeniami czynności rzęsek nabłonka oskrzelowego.
Działania niepożądane:
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy przerwać stosowanie leku Contril i natychmiast zwrócić się po pomoc medyczną, jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek z wymienionych objawów: iężkie reakcje skórne (pokrzywka, świąd) lub choroby skóry np. przebiegające z tworzeniem się pęcherzy (epidermoliza); nierówna praca serca (ryzyko wystąpienia arytmii); reakcja alergiczna i (lub) anafilaktyczna, w postaci obrzęku, duszności, wymiotów i biegunki; niebezpiecznie niskie stężenie cukru we krwi, które prowadzi do utraty przytomności (śpiączka hipoglikemiczna).
Bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów) występują: pokrzywka, rumień, osutka, świąd, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk występujący zwykle w obrębie twarzy lub gardła, mogący zagrażać życiu), reakcje skórne; - bóle żołądka, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka; reakcje alergiczne, w tym natychmiastowe, ogólne złe samopoczucie; zawroty głowy, zaburzenia równowagi, drżenia, mrowienie, drętwienie; kołatania serca, częstoskurcz, obniżenie ciśnienia tętniczego; drażliwość, senność, depersonalizacja (zaburzenie postrzegania własnej osoby i otoczenia); duszność, kaszel, obrzęk błony śluzowej układu oddechowego; -niedobór lub brak sił (astenia) i osłabienie kończyn dolnych.
Częstość nieznana: zapalenie języka i aftowe zapalenie jamy ustnej z gorączką; stan zapalny spowodowany zatrzymaniem odpływu żółci z wątroby (cholestatyczne zapalenie wątroby); przypadki uogólnionego obrzęku, omdleń i osłabienia; napady padaczki, duży napad padaczkowy (drgawki kloniczno-toniczne) oraz mały napad padaczkowy (bezdrgawkowy, tzw. napad typu petit mal); rozszerzenie źrenic oraz utrata zdolności widzenia. W obu przypadkach objawy ustąpiły po odstawieniu leku; przypadki obrzęku powiek, które w większości można uznać za obrzęk naczynioruchowy, biorąc pod uwagę jednoczesne wystąpienie pokrzywki.
To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania i tylko wtedy, gdy jest to konieczne. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
