Polopiryna Max to lek o działaniu przeciwgorączkowym, przeciwzapalnym i przeciwbólowym. Lek zawiera kwas acetylosalicylowy stosowany w różnego rodzaju bólach a także w przeziębieniu i grypie.
Opis:
Polopiryna Max to lek o działaniu przeciwgorączkowym, przeciwzapalnym i przeciwbólowym. Lek zawiera kwas acetylosalicylowy stosowany w różnego rodzaju bólach (np. głowy, zębów czy mięśniowo-stawowych) a także w przeziębieniu i grypie. Dojelitowe tabletki leku Polopiryna Max zmniejszają drażniące działanie kwasu acetylosalicylowego na błonę śluzową żołądka.
Skład:
Substancją czynną leku jest kwas acetylosalicylowy (Acidum acetylsalicylicum).
1 tabletka dojelitowa zawiera 500 mg kwasu acetylosalicylowego.
Substancje pomocnicze: skrobia kukurydziana; skrobia kukurydziana modyfikowana; hypromeloza; kopolimer kwasu metakrylowego; talk; tytanu dwutlenek (E171); trietylu cytrynian; czerwień koszenilowa, lak (E124); krzemionka koloidalna bezwodna; sodu wodorowęglan; sodu laurylosiarczan.
Dawkowanie:
Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek Polopiryna MAX należy przyjmować doustnie podczas lub po posiłku. Tabletki należy połykać w całości, popijając dużą ilością płynu.
Leczenie objawowe bez porady lekarskiej można prowadzić nie dłużej niż 3 dni.
Wskazania:
Lek Polopiryna MAX stosuje się w:
bólach różnego pochodzenia o lekkim i średnim nasileniu, w tym: bóle głowy, bóle zębów, bóle mięśni, bóle stawów,
dolegliwościach, które towarzyszą przeziębieniu i grypie z gorączką,
chorobach, które wymagają długotrwałego podawania kwasu acetylosalicylowego w dużych dawkach, jak reumatoidalne zapalenie stawów (tylko z przepisu lekarza).
Przeciwwskazania:
Kiedy nie stosować leku Polopiryna Max:u osób uczulonych na kwas acetylosalicylowy lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, przebiegające z objawami, takimi jak: skurcz oskrzeli, zapalenie błony śluzowej nosa, wstrząs;
u osób chorych na: astmę oskrzelową, przewlekłe schorzenia układu oddechowego, gorączkę sienną lub obrzęk błony śluzowej nosa, gdyż pacjenci z tymi schorzeniami mogą reagować na niesteroidowe leki przeciwzapalne napadami astmy, ograniczonym obrzękiem skóry i błony śluzowej (obrzęk naczynioruchowy) lub pokrzywką częściej niż inni pacjenci;
u osób z czynną chorobą wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy oraz stanami zapalnymi lub krwawieniami z przewodu pokarmowego (może dojść do wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego lub uczynnienia choroby wrzodowej);
jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby, nerek lub serca;
u osób z zaburzeniami krzepnięcia krwi (np. hemofilia, małopłytkowość) oraz - gdy pacjent jest leczony jednocześnie środkami przeciwzakrzepowymi (np. pochodne kumaryny, heparyna);
jeśli pacjent ma niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (rzadka choroba dziedziczna);
jeśli pacjent jednocześnie otrzymuje metotreksat w dawkach 15 mg na tydzień lub większych, ze względu na szkodliwy wpływ na szpik kostny;
u dzieci w wieku poniżej 16 lat;
jeśli pacjentka jest w trzecim trymestrze ciąży lub karmi piersią.
